εξατμιστός

-ή, -ό

αυτός που μπορεί να εξατμιστεί, ο εξατμίσιμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εξατμίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1861 στον Βασίλειο Λάκωνα].